سفره خانه داری مربیان دودی! / رواج مصرف سیگار و قلیان بین مربیان
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۹۶۳۵۴
یکی از رسانه های داخلی گزارشی تکان دهنده درباره رواج مصرف سیگار و قلیان بین مربیان منتشر کرده است
به نظر می رسد مصرف سیگار و قلیان در لیگ برتر روز به روز بیشتر می شود.
به گزارش طرفداری و به نقل از شهروند آنلاین، «ورزش دشمن اعتیاد است»؛ این جمله را بارها در مقاطع زمانی مختلف شنیدهایم و دیدهایم. هر سال در هفته تربیتبدنی سازمان مبارزه با دخانیات با همکاری وزارت ورزش برنامههای متنوعی تدارک میبیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
درباره رواج استعمال قلیان در بین فوتبالیستهای مطرح بارها رسانهها گزارش دادهاند و هرچند وقت یکبار هم شاهد انتشار تصاویری مخفیانه از قلیانکشی آنها هستیم، اما اینکه مصرف دخانیات بین مربیان رواج پیدا کند، موضوعی عجیب است. در شرایطی که همیشه از مربیان به عنوان الگو و معلم برای بازیکنان یاد میشود، مصرف دخانیات بهویژه سیگار و قلیان نزد آنها موضوعی نیست که بشود به راحتی آن را هضم کرد.
پُکزدن به سیگار روی نیمکت
در سالهای نهچندان دور، مصرف دخانیات روی نیمکت و کنار زمین فوتبال را توسط سرمربیان مطرح جهان دیده بودیم. بسیاری از سرمربیان معروف دنیای فوتبال که سیگاری بودند، کنار زمین فندک را زیر فیلتر میگرفتند و دود میکردند. در ایران هم چندینبار شاهد این مساله بودهایم. نمونه بارز وطنی این موضوع مرحوم ناصر حجازی بود که روی نیمکت استقلال هر از گاهی به سیگار خود چند پُک کوچک میزد و آن را زیر پایش له میکرد. یا خاطره پرتاب کردن سیگار تازه روشنشده توسط ویرا، سرمربی تیم ملی ایران، در مسابقه حماسی با استرالیا در ملبورن را همه به یاد داریم. وقتی گل دوم ایران را خداداد عزیزی به ثمر رساند، آن مربی برزیلی سیگار تازه روشنشده خود را روی زمین کوبید و ثانیههایی بعد آن را برداشت و دوباره پُک زد! یا میروسلاو بلاژویچ، سرمربی کروات، که همین چند روز قبل درگذشت، یکی از شاخصترین سرمربیان سیگاری فوتبال ایران بود که پُکزدنهایش به مارلبروی سفید در ذهنها مانده است.
فیفا جلوی سیگار کشیدن روی نیمکت را گرفت
مصرف سیگار روی نیمکت تیمهای فوتبال در دورهای آنقدر رایج شد که فیفا عکسالعمل نشان داد. در سال ۲۰۰۳، فدراسیون جهانی فوتبال قانونی را تصویب کرد که طبق آن، مصرف دخانیات و بهویژه سیگار در همه اماکن ورزشی توسط ورزشکاران و کادر فنی و اجرایی ممنوع شد و با افرادی که این عمل را تکرار کنند، برخورد شدید خواهد شد. از مسابقات یورو ۲۰۰۴ بهطور رسمی این قانون به اجرا درآمد و دیگر همه سرمربیان فهمیدند که نیمکت تیم یا رختکن و سایر اماکن ورزشی جای پُکزدن به سیگار نیست. به همین دلیل بسیاری از مربیان اصطلاحا دودی، مجبور شدند مصرف دخانیات خود را در خفا انجام بدهند و جلوی دید عموم نباشد تا محرومیت یا جریمهای برایشان از سوی ارکان قضائی فدراسیونها در نظر گرفته نشود.
قلیانکشیدن تفریح اکثر مربیان است
اگرچه در انظار عمومی تایید نمیکنند که دخانیات استعمال میکنند، اما در پشت پرده شاهد رواج شدید این مساله هستیم. همین حالا اکثر سرمربیان، مربیان و سایر ارکان باشگاههای مختلف اصطلاحا معتاد به قلیان هستند. خیلی کم پیش میآید که به خانه سرمربیان و مربیان باشگاههای فوتبال بروید و قلیانهای آنچنانی و گرانقیمت پیدا نکنید. بیراه نیست اگر بگوییم قلیانکشیدن این روزها به تفریح بیشتر سرمربیان فوتبال تبدیل شده و جالب اینکه در بین مربیان سرشناس این مساله بیشتر دیده میشود.
گعدههای مربیان فوتبال که هر چند وقت یکبار برگزار میشود قطعا با قلیانهای رنگارنگ همراه است و کمتر کسی است که در این مراسم حضور یابد و دود قلیان را بلند نکند.
سرمربی سیگاری هم داریم!
شاید برایتان عجیب باشد، اما در همین لیگ برتر فوتبال ایران مربیانی هستند که ساعتی چند نخ سیگار دود میکنند! سرمربیای در لیگ برتر امسال مشاهده شده که دقیقه ۴۰ بازی از شدت ناراحتی نیمکت را ترک کرده و در گوشهای از ورزشگاه سیگارش را روشن کرده تا بین دو نیمه بتواند با آرامش بیشتری با بازیکنان خود صحبت کند. در تمرین برخی تیمهای لیگ برتری هم هستند سرمربیانی که ابایی از پُکزدن به سیگارهای خارجی و گرانقیمت جلوی چشم بازیکنان ندارند و دود سیگار خود را در محل تمرین به افراد غیرسیگاری هم تحمیل میکنند.
مربیان و بازیکنانی که سفرهخانه دارند!
این روزها تاسیس سفرهخانه در ایران به شغلی پردرآمد تبدیل شده است. با توجه به افزایش بیسابقه قلیانکشیدن نزد جوانان و تبدیل شدن آن به تفریحی روزمره، قهوهخانهها و سفرهخانهها همه روزه میزبان افراد مختلف هستند. در این شرایط برخی فوتبالیستها، سرمربیان و مربیان هم در سالهای اخیر به فکر تاسیس سفرهخانه سنتی افتادهاند.
تعداد کثیری از فوتبالیستها، مربیان و اعضای اجرایی تیمهای فوتبال در تهران و سایر شهرستانها سفرهخانه سنتی دارند که گاهی به پاتوقی برای خود و دوستانشان تبدیل میشود. در همین لیگ برتر کم نداریم سرمربیانی که بیشتر اوقات خود را در رستوران سنتیشان میگذرانند و به صرف قلیان و شام با دوستان خود دیدار میکنند و وقت میگذرانند.
مسئول چاقکردن قلیان هم داشتیم!
چند سال قبل، یکی از سرمربیان سرشناس فوتبال که اکنون مدتی است از نیمکتهای مربیگری دور شده و از قضا قلیانکشیدن جزو تفریحات روزمرهاش بود، فردی را به استخدام خود درآورده بود تا مسئولیت چاقکردن قلیان شخصیاش را برعهده بگیرد. آن شخص راننده سرمربی معروف بود و وقتی آقای سلبریتی در منزل حضور داشت، برایش قلیان چاق میکرد و حریف بازی دو نفره او میشد. چند سال پیش این مساله حسابی سر و صدا کرد، اما بعید نیست همین حالا هم در لیگ برتر یا دستههای پایینتر فوتبال چنین سرمربیانی وجود داشته باشند.
مصرف دخانیات محدود به فوتبال نیست
اگرچه فوتبالیستها بهدلیل محبوبیت این رشته، نسبت به سایر ورزشکاران بیشتر در چشم هستند و مورد توجه قرار میگیرند، اما در ورزشهای دیگر هم مصرف سیگار و قلیان حتی رواج بیشتری نسبت به فوتبال دارد. در ورزشهایی مثل والیبال، بسکتبال و … که تحرک افراد کمتر است، حتی در بین ورزشکاران رده سنی نوجوانان و جوانان هم شاهد استعمال سیگار و قلیان هستیم. در اردوهای بلندمدت این تیمها اگر به بخشهای خلوت هتلها سر بزنید ورزشکارانی را میبینید که در گوشهای مشغول پُکزدن به قلیان هستند یا در سفرهخانه قلیان میکشند. داخل اتاق بسیاری از مربیان آنها نیز در اردوها با زیرسیگاریهای بدبو مواجه میشوید؛ موضوعی که بعضی اوقات صدای دستاندرکاران هتلها را نیز درمیآورد!
بازیکنان از این مربیان حساب میبرند؟
در بسیاری از تیمها شاهدیم که مربیان درباره زندگی حرفهای با شاگردان خود گفتوگو میکنند، اما اینجا سوالی پیش میآید که آیا مربیای که خودش قلیان میکشد یا سیگاری است، میتواند به شاگردش درباره زندگی توصیهای داشته باشد؟ بیشک چنین بازیکنانی از مربی خود که الگوست، به صورت معکوس حساب میبرند و همین امر مشکلات زیادی پدید میآورد.
تست نیکوتین انجام میشود؟
یکی از راهکارهای مبارزه با مصرف دخانیات تدابیر پزشکی است که در اینباره به کار گرفته میشود. چند سالی است همه ورزشکاران حرفهای و اعضای کادر فنی و اجرایی به خصوص فوتبالیها، موظفند قبل از شروع تورنمنتها به مرکز پزشکی ایفمارک بروند و علاوه بر انجام تستهای سلامت جسمانی، تست اعتیاد هم بدهند. سازمان لیگ فوتبال چند سالی است که صدور کارت مربیان و مدیران تیمها را برای نشستن روی نیمکت منوط به حضور آنها در ایفمارک و تایید سلامت جسمانیشان کرده است. اگرچه تست اعتیاد از مربیان انجام میشود، اما شامل نیکوتین نمیشود و عملا مربیان سیگاری یا قلیانی منعی برای کار کردن در فوتبال ندارند.
گاهی اوقات نامنظم بودن ضربان قلب مربیان در تست ایفمارک مشخص میشود و آنها باید پیش پزشکان متخصص بروند، اما درباره تست نیکوتین اقدامی انجام نشده است. البته چندی قبل زهره هراتیان، رئیس مرکز پزشکی ایفمارک، قصد داشت اجرای تست نیکوتین را در دستور کار قرار بدهد، اما برخی ملاحظات سبب شد چنین کاری عملی نشود. از آنجایی که راه فرار از این تست وجود داشت و ممکن است تعداد کثیری از اعضای کادر فنی و اجرایی تیمها دخانیات مصرف کنند، اجرای این تست در ایفمارک قبل از شروع تورنمنتها میتوانست اتفاقی عجیب و غریب را رقم بزند و همین امر سبب شد تا مسئولان به انجام تست اعتیاد بسنده کنند.
اخبار داغ
بدهی ۵.۵ میلیاردی مس رفسنجان به هتل پدری، دومین هافبک گلزن جوان پنج لیگ معتبر زندگینامه انزو فرناندز؛ گرانترین خرید تاریخ لیگ برتر گل خوردن رنجرز به دستور سرمربی تیم در دیدار پر حاشیه واکنش جالب یک هوادار وقتی لبران جیمز کنار او می نشیند (فیلم)منبع: طرفداری
کلیدواژه: مصرف سیگار و قلیان مصرف دخانیات فوتبالیست ها قلیان کشیدن بین مربیان پ ک زدن روی نیمکت سفره خانه لیگ برتر چند سال تیم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۹۶۳۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پدیده جدید و مشکوک « پاکدم » در مراکز تفریحی شهر
شلنگ قلیان در یکی از دستهایش است و روبهروی دوربین میگوید: «اکسیژن تراپی یا گاز خنده میدونی چیه؟ در دنیای مدرن پر از استرس گاز N۲O ما را به یک آرامش و گاهی خنده میرسونه!» چند وقتی است که شاید در فضای مجازی یا در میان رسانهها نام «قلیان اکسیژن» را شنیدهاید. مجری طرح قلیان اکسیژن؟ وزارت بهداشت! به گزارش فرهیختگان، رئیس دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت در گفتگو با تسنیم گفته است که طرح مطالعاتی دستگاه «پاکدم» یا «قلیان اکسیژن» در زمان حاضر بهصورت آزمایشی، تحت نظارت وزارت بهداشت حدود دو سال است که در ۱۰ استان کشور در حال اجراست. این وسیله ثبت اختراع شده و بعد از اینکه تاییدیه آن از سازمان غذا و دارو گرفته شد بهعنوان تجهیزات پزشکی ثبت شده و در سازمان غذا و دارو استانداردهایی برای آن در نظر گرفته شده است. در این وسیله از ترکیب گازهای اکسیژن و N۲O با رعایت حدود تعیینشده در سازمان غذا و دارو برای اطمینان از اینکه ضرری برای سلامتی افراد نداشته باشد، استفاده میشود. او همچنین توضیح داده است: «این طرح در مرحله آزمایشی قرار دارد و بعد از مشخص شدن نتایج مطالعه که تحت نظارت دانشگاههای علوم پزشکی مرتبط انجام میشود، در صورت اثبات اثربخشی و تاثیر آن بر کاهش مصرف قلیان دخانی، بهصورت سراسری اجرا خواهد شد. وزارت کشور نیز به استانهای مجری طرح، این موضوع را ابلاغ کرده و نمونهبرداریها از استانهای تحت پوشش این طرح در حال انجام است. در مرحله اولیه مطالعه، شاخصهای سلامتی هنگام استفاده از این دستگاه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد براساس شاخصهای مدنظر، استفاده از دستگاه پاکدم یا قلیان اکسیژن ضرری برای سلامتی افراد ندارد.» بهزاد، ولی زاده درباره ترکیب موجود در این قلیان گفته است: «در این دستگاه گاز N۲O بهعنوان گاز خنده و شادیآور در ترکیب با اکسیژن مورد استفاده قرار گرفته و احتمال میرود که این ترکیب بتواند جایگزین اعتیاد به نیکوتین و تنباکو باشد. شواهد تاکنون نشان داده افرادی که این وسیله را مصرف کردهاند پس از مصرف قلیان اکسیژن تمایل چندانی به مصرف مواد دخانی ندارند. البته باز هم باید نتایج آزمایش بهطور قطعی مشخص شود. انتظار داریم که با پایان یافتن مرحله آزمایشی این طرح، علاوهبر مشخص شدن اثرات مرتبط با سلامتی، درباره بحث جایگزینی آن با مواد اعتیادآوری مانند نیکوتین و تنباکو نیز به نتیجه برسیم.» مخالفان و مجریان طرح قلیان اکسیژن هر دو از یک نهادند! علیرغم تایید این طرح توسط یکی از مقامات وزارت بهداشت، اما ظاهرا همه مسئولان وزارت بهداشت موافق قلیان اکسیژن نیستند. حسن آذریپور، عضو کمیته کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت درباره خطرات قلیان اکسیژن گفته: «با توجه به اینکه اکسیژن خالص در حد مشخصی بهلحاظ پزشکی عوارضی را برای فرد بههمراه دارد، باید مصرف آن تحتنظر کارشناسان و مقدار اکسیژن آن مشخص باشد، چون بههرحال اکسیژن خالص منجر به مسمومیت میشود و در فرد استعمالکننده سردرد ایجاد میکند همچنین منجر به اتساع عروق مغزی میشود و برای فرد مشکلات چشمی بههمراه میآورد.» بهدنبال استعلام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درباره استفاده از قلیان اکسیژن، مرکز نظارت و اعتباربخشی امور درمان این وزارتخانه طی نامهای به معاونت سلامت دانشگاههای علوم پزشکی تهران، ایران و شهید بهشتی خواستار بررسی کارشناسانه و علمی این مورد شد. در پاسخ به این استعلام دانشگاههای علوم پزشکی شهید بهشتی و ایران طی نامههایی به مضرات استفاده از قلیان اکسیژنی اشاره و مخالفت علمی خود را اعلام کردند. احساس سرخوشی، خلسه و خنده پس از استنشاق گاز یکی از مصرفکنندگان قلیان اکسیژن میگوید که حس استفاده از این گاز تداعیکننده احساس فصد خون بود! یعنی همانگونه که فصد خون، فشار خون را به میزان قابلتوجهی پایین میآوردف ظاهرا استفاده از این ترکیب گاز شیمیایی نیز فشار خون فرد را تا حدی پایین میآورد. ناگفته نماند این مساله مورد تایید پزشکانی بود که در رابطه با این ترکیب گاز با آنها گفتگو کرده بودیم. طبق مشاهدات در یکی از کافههای عرضهکننده این قلیان در مرکز شهر تهران، تفاوت قلیان اکسیژن با قلیانهای سنتی این است که دود ندارد؛ چراکه اقتضای شکل و سیاق عرضه کردن آن گاز به فرد، دقیقا همین بدون دود بودن آن است. البته شکل قلیان هم تفاوت دارد و شیشه قلیان متصل به تجهیزات اصلیای است که گاز را وارد قلیان میکند. در کنار شیشه پایینی قلیان، لولههای پلاستیکی کوچکی وصل است که گاز را وارد محفظه میکند. به قسمت بالایی نیز یک بادکنک وصل است که هنگام استنشاق خالی و بعد پر میشود. آنگونه که مشاهده شد، قلیان اکسیژن دوز دارد و بستگی به خواسته افراد، دوز آن سبک و سنگین میشود. گروهی از جوانانی که درحال مصرف این گاز بودند، در هنگام مصرف خندههای عجیب و قابل توجهی داشتند. آنگونه که پزشکان متخصص بیهوشی میگویند، این گاز به میزان قابل توجهی احساس سرخوشی میدهد. یعنی فرد در هنگام مصرف، حالت شادی دارد و تا حدودی به زیادهگویی مبتلا میشود. اما باز هم این حالت آنقدرها در فرد ماندگار نیست و وقتی از کشیدن یا استنشاق این گاز دست میکشد، آن حالت سرخوشی از بین میرود که همین موضوع هم در میان مصرفکنندگان قلیان اکسیژن قابل مشاهده بود. گاز مخصوص اتاق عمل در ریههای جوانان عادی تعدادی از متخصصان بیهوشی میگویند که معمولا N۲O در اتاقهای زایمان و برای کاهش درد زایمان، اما بهطور کنترل شده استفاده میشود. همچنین در برخی مراکز تخصصی دندانپزشکی کودکان نیز برای ایجاد یک حالت نیمهبیهوشی در کودکان و البته با مجوز وزارت بهداشت مورد استفاده قرار میگیرد و مراکز خصوصی اجازه استفاده از این گاز را ندارند. یکی از متخصصان بیهوشی تاکید میکند که استفاده از گاز N۲O خالص باعث کاهش اکسیژن در خون و پس از چند ساعت مرگ فرد خواهد شد، بنابراین مصرف این گاز یا باید ترکیب شده با اکسیژن باشد یا با دوز کنترل شده مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین اکسیژن خالص نیز همین حالت سرخوشی را ایجاد میکند، اما باز هم استنشاق اکسیژن خالص باعث فیبروز ریه خواهد شد و امکان عرضه آن به صورت عمومی وجود ندارد؛ بنابراین ایده متخصصان بیهوشی این است که N۲O که در حال عرضه توسط کافیشاپها و قهوهخانههاست، قاطی شده با اکسیژن یا هوای فشرده است. ترکیبات قلیان اکسیژن چیست؟ در بررسیهای صورت گرفته این روزنامه به این نتیجه رسیده در مراکزی که در ایران عرضه میشود، عموما N۲O همراه با اکسیژن یا هوای فشرده است. در کشورهای دیگر به صورت کپسول است که این کپسولها را مستقیم استنشاق میکنند یا اینکه این کپسولها را داخل بادکنک آزاد میکنند و سپس بادکنک را استنشاق میکنند. نسبت آن نیز ۲۵ به ۷۵ است. آنگونه که سایر پزشکان دیگر نیز به «فرهیختگان» گفتهاند، گاز N۲O برای حالت نیمهبیهوشی در دندانپزشکی اطفال هم استفاده میشده، اما وزارت بهداشت استفاده آن را محدود کرده و تنها مراکز دولتی این گاز را برای ایجاد حالت نیمه بیهوشی استفاده میکنند. جهانپور: باید از زیرزمینی نشدن طرح استقبال کرد کیانوش جهانپور، سخنگوی سابق وزارت بهداشت معتقد است این موضوع جدیدی نیست. او گفت: «گاز N۲O بهصورت اسپری دستی و کپسولهای استنشاقی در خیلی از کشورها برای مصارفی غیر از مصارف پزشکی شروع شده بود و میتوان گفت این ماجرا مدتهاست شروع شده و حتی در یکدسته از مکانها تفریحی، کلابها و مکانهایی با عنوان اکسیژن پارتی چنین چیزی را ارائه میدهند. بعضی کشورها رویکرد مخالفت با موضوع را داشتند و بهنوعی ممنوع کردند. برخی کشورها هم این دارو را محدود و در زمره داروهای تحتکنترل قرار دادند. برخی ایالتهای آمریکا نیز مصرف شخصی آن را آزاد اعلام کردهاند. در کشور ما نیز جدید نیست و حداقل چندسالی میشود که در قالب الگوی مصرفی با عنوان قلیان، مصرف آن شروع شده است.» جهانپور در ادامه توضیح داد: «ظاهرا بهدنبال اینکه در کافیشاپها بعضا استفاده میشد، تا جایی که شنیدم وزارت بهداشت نیز نوعی طرح آزمایشی به اجرا گذاشته تا بررسی کنند این طرح آیا میتواند رفتارهای پرخطرتری مانند استعمال دخانیات را کمتر یا اصلاح کند؟ یا این امر را که رفتاری کمخطرتر از استعمال دخانیات باشد، بهدنبال دارد؟ بهنظر میرسد بیشتر جنبه آزمایشی داشته است. اما بههرحال نمیتوان به آن واژه مطالعه بالینی یا کارآزمایی اطلاق کرد.» سخنگوی سابق وزارت بهداشت، اما احتمال داد وزارت بهداشت رویکرد بهتر یا درستتری را اتخاذ کند. او ادامه داد: «من جزئیات طرح را نمیدانم. قطعا خود دوستان در وزارت بهداشت باید اطلاعرسانی کنند. اما باید از این رویکرد استقبال کرد. بههرحال با هر پدیدهای با واژه ممنوعیت یا غیرقانونی قلمداد داشتن یا حتی بزه و جرمانگاری مواجه نشدهاند؛ چراکه در دنیا مطالعاتی وجود دارد که احتمال میدهند عوارض این نوع گاز از دخانیات و مواد روانگردان به نسبت کمتر است. اما همین هم نباید بهگونهای اطلاق یا نامگذاری شود که در نوع خود، تبلیغ این محصول باشد. دقیقا مانند همین نامی که به آن دادهاند، یعنی قلیان اکسیژن. بهعبارتی تبلیغات مثبت آن موجب ترویجش میشود. انتخاب بین بد و بدتر! جهانپور تاکید کرد این طرح ممکن است تغییر رفتاری از رفتار پرخطرتر نسبت به رفتار کمخطرتر باشد، اما تبلیغ آن نباید صورت بگیرد. او تصریح کرد همین قلیان اکسیژن هم بیعارضه نیست و آنچه باید در این رابطه گفته شود، این است که عارضه کمتری دارد.» ممنوعیت مطلق و زیرزمینی کردن این موارد تنها موجب میشود ایمنی و استانداردهای استعمال آن رعایت نشود و گاهی ممکن است خطرات آن بیشتر هم باشد. باید از این رویکرد و سیاست استقبال کرد، ولی درمورد اینکه صرفا در کافیشاپها عرضه میشود و با یک فرمول خاص، این مساله قابلبررسی است و باید با دیدگاهی جامعنگر به موضوع نگاه کرد. بههرحال سیگار هم یک فرآورده آسیبرسان به سلامت است، اما هم به کشور وارد و هم مصرف میشود.» جهانپور همچنین معتقد است میتوان برای استفاده از سیگار در جامعه محدودیت گذاشت، مثلا برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع باشد یا اینکه عوارض و مالیات اعمال شود یا استانداردهای استفاده از سیگار در اماکن عمومی وضع شود. او درباره استعمال قلیان اکسیژن نیز گفت: «درباره این مساله بههرحال پاک کردن صورتمساله مثل برخورد قانونی یا ممنوعیت استعمال، برخورد درستی نیست و ظاهرا تا جایی که من شنیدهام، وزارت بهداشت تا الان درباره این موضوع چنین رویکردی نداشته است.» عوارض مصرف قلیان اکسیژن؟ جهانپور، اما معتقد است N۲O عوارضی به این شدت ندارد، اما بههرحال میتواند عوارضی هم داشته باشد که باید احتیاط کرد، ولی بهصورت کلی عارضه مرگ را بهدنبال ندارد. پیش از این در دنیا بهصورت استنشاقی مصرف شخصی این گاز را داشتهایم، حتی در صنایع غذایی و شیمیایی نیز کاربردهایی دارد. او ادامه داد: «بههرحال میتوان با رویکرد یک کالای آسیبرسان سلامت با آن برخورد کرد، یعنی اجازه تبلیغ نباید داده شود. واژهای مانند قلیان اکسیژن را نباید نشر داد؛ چراکه قلیان اکسیژن این شبهه را ایجاد میکند که افراد ماده مفیدی مانند اکسیژن را مصرف میکنند، درحالی که چنین امری نیست و بههرحال اینگونه نیست که مصرف شدید آن مرگبار باشد یا رفتار پرخطرتری نسبت به برخی دیگر از دخانیات داشته باشد.» جهانپور همچنین در رابطه با عوارض گزارششده از استنشاق این گاز گفت: «تا امروز عوارضی که در جهان گزارش شده، یکی از بارزترین آن این است که موجب دفع و کاهش ویتامینها ازجمله B۱۲ میشود و قاعدتا در درازمدت برای سیستم عصبی و حتی اعصاب محیط مرکزی مشکلاتی ایجاد میکند. همچنین کمخونیهایی- ناشی از کمبود B۱۲- یکی دیگر از عوارض آن است. این البته جزء هشدارهایی است که فرد مصرف مکرر و مزمن داشته باشد و بهصورت حاد با توجه به این گاز، حالت خنده یا خلسه، یک ضعف عمومی ایجاد کند. آنچه بیشتر گزارش شده، امکان کاهش فشار خون است که این امر موجب سرگیجه میشود.» مطالعات طرح آزمایشیتان را در اختیار عموم قرار دهید با توجه به گفتگوهای صورتگرفته توسط متخصصان بیهوشی، آنچه مورد مطالبه این روزنامه است، این است که وزارت بهداشت طرح مطالعاتی انجامشده برای استنشاق این گاز را در دسترس مردم یا رسانهها قرار بدهد تا استدلالات علمی طرح شفاف و ابهامات در رابطه با عوارض این طرح، برای متخصصان و مردم برطرف شود. مساله مورد انتقاد دیگر که در جریان و حاشیه گزارش میدانی تهیهشده به آن رسیدیم، این است که وزارت بهداشت از طریق چه مکانیسمی بر عرضه استاندارد و صحیح این گاز نظارت دارد؟ اینکه درصد عرضهشده در هر دستگاه به چه میزان است و مصرفکننده قلیان اکسیژن چند درصد N۲O همراه با اکسیژن یا هوای فشرده دریافت میکنند؟ در صورت تخلف در عدم اعمال استانداردهای ابلاغی و تحتالشعاع قرار گرفتن سلامتی افراد مصرفکننده چه کسی پاسخگو است؟ خود مرکز ارائهدهنده یا مجری طرح یعنی وزارت بهداشت؟ تمام اینها ابهامات و تناقضاتی است که وزارت بهداشت، با وجود موج رسانهای بهوجود آمده علیه این طرح، اما حاضر به شفافسازی آن نیست. کانال عصر ایران در تلگرام